یکی از اولین سوالاتی که استخراج کنندگان ارز رمزنگاری شده یا کریپتوکارنسی با آن مواجه می‌شوند این است که آیا باید استخراج شخصی کنم یا به یک استخر استخراج Mining Pool بپیوندم. دلایل زیادی هم موافق و هم علیه استخرهای استخراج وجود دارد. در ادامه که برگرفته از گزارش کوین دسک است، به توضیه کامل استخر استخراج می‌پردازیم.
اگر تصمیم دارید که به یک استخر استخراج ملحق شوید یا نه، خوب است که فکر کنید این کار مانند یک مجموعه‌ای از قرعه‌کشی‌ها است که مزایا و معایب آن دقیقا یک‌سان هستند. استخراج به تنهایی به این معنی است که شما نباید پاداش را به اشتراک بگذارید، اما شانس دریافت پاداش شما به طور قابل‌توجهی کاهش می‌یابد. اگرچه استخر شانس بیشتری برای حل یک بلاک و برنده شدن در جایزه دارد، اما این پاداش بین تمام اعضای استخر تقسیم خواهد شد.
استخر استخراج خوب است یا نه؟
برای درک بهتر استخر استخراج، لازم است که فرایند ماینینگ یا استخراج را کمی توضیح دهیم. در فرایند ماینینگ، ماینرها تراکنش‌ها را در بسته‌هایی به نام «بلاک» (Block) قرار می‌دهند. برای اتصال یک بلاک به بلاک چین، ماینرها باید با حدس زدن اعداد و حل معادلات ریاضی، جواب معادله یا همان هش بلاک را بدست بیاورند. این کار مستلزم داشتن قدرت پردازش سخت‌افزاری و مصرف برق است. هدف ماینینگ این است که شبکه را امن نگه دارد و از حملات به آن جلوگیری کند. در نهایت برای اینکه انگیزه کار برای ماینینگ وجود داشته باشد، هر ماینری که زودتر از بقیه به جواب معادله برسد، پاداش می‌گیرد که به آن پاداش بلاک (Block Reward) هم می‌گویند. مثلاً پاداش بلاک فعلی بیت کوین، ۱۲.۵ واحد بیت کوین است که هر ده دقیقه تولید و به ماینرها تعلق می‌گیرد.
بنابراین، پیوستن به یک استخر جریان یکنواختی از درآمد ایجاد می‌کند، حتی اگر هر پرداخت در مقایسه با جایزه بلوک کامل متوسط باشد (که در حال حاضر در ۶.۲۵ BTC قرار دارد). لازم به ذکر است که یک استخر استخراج نباید از بیش از ۵۱ % قدرت هش‌های شبکه تجاوز کند. اگر یک نهاد به کنترل بیش از ۵۰ % قدرت محاسباتی یک شبکه ارز رمزنگاری شده دسترسی پیدا کند، می‌تواند به صورت نظری کل شبکه را تخریب کند.
سطح سختی استخراج
سطح دشواری عامل دیگری است که هنگام در نظر گرفتن استخراج انفرادی باید در ذهن داشته باشید. در حال حاضر به قدری بالا است که برای استخراج کنندگان فردی عملا غیرممکن است که بتوانند از استخراج سود کنند. البته ، مگر اینکه یک گاراژ پر از ASIC در شرایط قطب شمال داشته باشید. اگر شما مبتدی هستید، پیوستن به یک استخر استخراج یک راه عالی برای به دست آوردن یک پاداش کوچک در یک دوره کوتاه از زمان است. در واقع، استخرها راهی برای تشویق استخراج کنندگان در مقیاس کوچک، جهت باقی ماندن در این کار هستند.
یکی از روش‌های استخراج که بیت کوین آن را تسهیل می‌کند، استخراج ترکیبی merged mining، است. در اینجا بلاک هایی که برای بیت کوین حل شده‌اند را می توان برای سایر ارزهایی که از اثبات الگوریتم کار مشابه استفاده می‌کنند (به عنوان مثال، ناماکولین و دیکوین) مورد استفاده قرار داد. یک قیاس مفید برای استخراج ترکیبی این است که آن را مانند وارد کردن همان مجموعه اعداد در چندین قرعه‌کشی در نظر بگیریم.
استخراج کنندگان برای اولین بار که فاقد سخت افزار مخصوصاً قدرتمند هستند، باید به بررسی altcoins بیش از بیت کوین بپردازند – به ویژه ارزهای مبتنی بر الگوریتم رمزنگاری به جای SHA256. این امر به این دلیل است که محاسبات بیت کوین برای پردازشگرهای یافت‌شده در کامپیوترهای شخصی معمولی بسیار دشوار است.
هنگام تصمیم‌گیری برای پیوستن به کدام استخر استخراج، شما باید ببینید که هر استخر چگونه سهم را به اشتراک می‌گذارد و چه هزینه‌هایی (در صورت وجود) کسر می‌کند. میزان کسورات معمول از ۱ % تا ۱۰ % است. با این حال، برخی از استخرها چیزی را کم نمی‌کنند.
طرح‌های زیادی وجود دارد که از طریق آن‌ها می توان پرداخت‌ها را تقسیم کرد. بیشتر آن‌ها بر روی میزان سهام‌هایی تمرکز می‌کنند که یک معدنچی به عنوان “اثبات کار” به استخر ارائه داده‌است.
سهم یا share یک مفهوم پیچیده و زیرکانه است. دو چیز را در ذهن داشته باشید: اول، استخراج یک فرآیند حل معماهای رمزنگاری است؛ ثانیا ماینینگ شامل سطح‌های سختی مختلف است. وقتی یک ماینر یک بلوک را حل می کند، یک سطح دشواری مربوط به راه حل وجود دارد. آن را به عنوان معیاری از کیفیت در نظر بگیرید. اگر رتبه سختی راه‌حل ماینر بالاتر از سطح سختی کل پول مورد نظر باشد، به زنجیره بلوکی اضافه می‌شود و سکه‌های پاداش داده می‌شوند.
علاوه بر این، استخر استخراج میزان دشواری بین 1 و دشواری ارز را تعیین می کند. اگر یک ماینر یک بلاک را بازگرداند که سطح دشواری بین سطح دشواری استخر و سطح دشواری واحد پول را نشان می‌دهد، بلاک به عنوان یک “سهم” ثبت می‌شود. هیچ کاربردی برای این بلوک‌های سهم یا اشتراک‌گذاری وجود ندارد، اما آن‌ها به عنوان اثبات کار ثبت شده‌اند تا نشان دهند که ماینرها در حال تلاش برای حل بلوک‌ها هستند. آن‌ها همچنین نشان می‌دهند که چقدر توان پردازش به استخر کمک می‌کنند تا سخت‌افزار بهتر شود، و سهام بیشتری تولید می‌شود.
پاداش‌دهی استخرهای استخراج
اساسی‌ترین نسخه تقسیم پرداخت‌ها به این روش، مدل “پرداخت به ازای هر سهم” (PPS)است. تغییرات در این مورد، نرخ پرداختی به ازای هر سهم را محدود می‌کند؛ به عنوان مثال، حداکثر حقوق به اشتراک گذاشته شده در هر سهم (ESMPPS)، یا حداکثر حقوق به اشتراک گذاشته شده در هر سهم (SMPPS). پوولز ها ممکن است پرداخت‌های مربوط به نحوه ارائه سهام توسط ماینرها را اولویت‌بندی کنند یا نکنند: به عنوان مثال، حداکثر حقوق به اشتراک گذاشته شده اخیر در هر سهم (RSMPPS). نمونه‌های بیشتری را می توان در بیت کوین ویکی bitcoin wiki یافت.
گزینه های استخر بسیاری برای استخراج در کنار بیت کوین وجود دارد. شما می‌توانید به راحتی لیستی از استخرهای استخراج را برای پول دیجیتالی انتخابی خود پیدا کنید، چه zcash باشد، چه litecoin و چه ethereum. برخی از گزینه‌های محبوب عبارتند از: BTC.com، Slush و AntPool. بعد از اینکه تصمیم گرفتید کدام واحد پول را استخراج کنید و از کدام استخر استخراج استفاده کنید، وقت آن است که شروع کنیم. شما باید یک حساب در وب سایت استخر مورد نظر خود ایجاد کنید، که درست مانند ثبت‌نام برای هر سرویس وب دیگری است. هنگامی که یک حساب کاربری دارید، باید یک “کارگر” ایجاد کنید. برای هر سخت افزار استخراج که استفاده می کنید می‌توانید چندین کارگر ایجاد کنید. تنظیمات پیش‌فرض در اکثر استخرها این است که کارگران یک شماره را به عنوان نام آن‌ها، و “x” را به عنوان رمز عبور آن‌ها اختصاص دهند، اما شما می‌توانید آن‌ها را به هر چیزی که دوست دارید تغییر دهید.
