ICO مخفف عرضه اولیه کوین (initial coin offering) است و به ایجاد و فروش توکن‌های دیجیتال اشاره دارد. در ICO یا عرضه اولیه یک پروژه، مقدار مشخصی از توکن دیجیتال آن پروژه را که ایجاد شده است به عموم می‌فروشد، که معمولا در ازای ارزهای رمزنگاری شده دیگر مانند بیت کوین یا اتر است. در ادامه مقاله که برگرفته از کوین دسک است، به مزایا و ریسک خرید این توکن‌ها می‌پردازیم.
مردم می‌توانند به دلایل زیر به توکن‌های پیشنهاد شده علاقه‌مند باشند:
۱)این توکن دارای یک مزیت ذاتی است که به دارنده امکان دسترسی به یک سرویس، درآمد یا یک سهم در درآمد پروژه را می‌دهد.
۲)پتانسیل افزایش تقاضا را داشته باشد، که قیمت بازار توکن را بالا می‌برد.
توکن‌های عرضه اولیه یا ICO، به خصوص آن‌هایی که فروش موفق دارند، معمولا در مبادلات لیست می‌شوند، که در آن خریداران اولیه می‌توانند دارایی‌های خود را بفروشند و خریداران جدید می‌توانند در هر زمانی وارد شوند.
به عنوان نوعی از سرمایه‌گذاری دسته‌جمعی دیجیتال، فروش توکن، شرکت‌های نوبنیان را قادر می‌سازد تا نه تنها سرمایه را بدون از دست دادن حقوق صاحبان سهام افزایش دهند، بلکه اتخاذ پروژه را با تشویق استفاده از آن توسط دارندگان توکن، بوت استرپ یا خود راه‌اندازی کنند.
خریداران می‌توانند هم از دسترسی به خدماتی که توکن ارائه می‌دهد و هم از افزایش قیمت و پذیرش آن در بین عموم مردم بهره‌مند شوند. این منافع را می توان در هر زمانی، معمولا با فروش توکن‌ها در یک صرافی تشخیص داد. یا خریداران می‌توانند اشتیاق رو به افزایش خود را برای این ایده با خرید توکن‌های بیشتر در بازار نشان دهند.
تاریخچه روند عرضه اولیه کوین‌ها
تاریخچه روند عرضه اولیه کوینهااولین فروش توکن در سال ۲۰۱۴ آغاز شد، یعنی زمانی که هفت پروژه در مجموع، ۳۰ میلیون دلار افزایش یافت. بزرگ‌ترین عرضه در آن سال، اتریوم بود که بیش از ۵۰ میلیون اتر تولید و به عموم فروخته شد و بیش از ۱۸ میلیون دلار افزایش یافت.
۲۰۱۵ سال آرامی بود: هفت فروش و در مجموع ۹ میلیون دلار افزایش یافت، با جمع‌آوری بیش از ۵ میلیون دلار از شرکت اوگور.
فعالیت در سال ۲۰۱۶ شروع به افزایش کرد، که ۴۳ مورد عرضه شامل Waves ویوز، Iconomi ایکونومی، Golem گولم و Lisk لیسک، در آن سال 256 میلیون دلار افزایش یافت. از جمله این موارد می توان به فروش توکن‌های غیر مشهور در DAO اشاره کرد، که یک صندوق سرمایه‌گذاری مستقل است که هدف آن تشویق توسعه اکوسیستم اتریوم با اجازه دادن به سرمایه گذاران برای رای دادن به پروژه‌ها است. مدت کوتاهی پس از فروش بیش از ۱۵۰ میلیون دلار، یک هکر حدود ۶۰ میلیون دلار اتر برداشت و منجر به فروپاشی پروژه (و هاردفورک پروتکل اتریوم) شد.
شکست DAO مانع اشتیاق فزاینده برای نوع دارایی جدید نشد، و در ماه دسامبر اولین صندوق اختصاص‌یافته سرمایه‌گذاری بر روی توکن، پشتیبانی قابل‌توجهی از سرمایه‌گذاران ریسک‌پذیر قدیمی دریافت کرد.
در سال ۲۰۱۷ انفجاری در فعالیت ۳۴۲ توکن به وجود آمد که تقریبا ۵.۴ میلیارد دلار افزایش یافت و این مفهومی را در خط مقدم نوآوری بلاک چین قرار داد. فروش در دوره‌های زمانی کوتاه‌تر خشم را تحریک می‌کرد، و با عجله برای وارد عمل شدن، اصول پروژه برای سرمایه‌گذاران آتی اهمیت کمتری پیدا کرد.
همزمان با افزایش توجه، رسیدگی بیشتر شد و نگرانی در مورد قانونی بودن فروش توکن‌ها هنگامی که کمیسیون بورس و اوراق بهادار ایالات متحده (SEC) بیانیه‌ای مبنی بر اینکه اگر دارایی دیجیتالی فروخته شده به سرمایه گذاران آمریکایی باید دارای ویژگی‌های امنیت (حقوق مالکیت ، جریان درآمد یا حتی انتظار سود از تلاش دیگران) باشد، ارائه داد، مجبور به رعایت قوانین اوراق بهادار ایالات متحده بود.
در اواسط سال، ICO ها از سرمایه‌های خطرپذیر به عنوان منبع اصلی سرمایه‌گذاری برای استارت آپ‌های بلاکچین پیشی گرفتند زیرا آنها به سمت راهی آسان‌تر و سریعتر برای جمع‌آوری مقدار زیادی پول بدون از بین بردن ارزش سهام در شرکت رفتند.
مزایای ICO
برای منتشر‌کننده:
- تامین مالی بسیار سریعتر و با محدودیت کمتر از طریق سرمایه‌گذاری
- فرصتی برای ایجاد مدل‌های جدید و غیرمتمرکز تجاری
- پایگاهی برای مشارکت‌کنندگان جهت استفاده و آزمایش سرویس و یک اکوسیستم محکم بوت استرپ یا خود راه‌انداز بدون از دست دادن حقوق صاحبان سهام در پروژه (مگر اینکه توکن‌ها تقسیم مالکیت را ذکر کرده باشند)
- یک روند سریعتر برای تامین بودجه
- محدودیت‌های دلخواه برای مبالغ جمع آوری شده
برای خریدار و صاحب توکن:
- دسترسی به خدمات نوآورانه
- سود احتمالی از طریق افزایش قیمت توکن
- مشارکت در یک مفهوم جدید و نقشی در توسعه یک فناوری جدید
ریسک‌های آن
برای منتشر‌کننده:
- مقررات غیر قطعی (امکان توقف پس از عرضه، جریمه یا حتی صدور حکم)
- سرمایه‌گذاری ناپایدار (فروش توکن‌های عرضه شده توسط کاربران ناراضی می‌تواند روی قیمت توکن و زنده ماندن پروژه تأثیر بگذارد)
- نداشتن آگاهی از دارندگان توکن (برخلاف سهامداران)
برای خریدار و صاحب توکن:
- هیچ ضمانتی برای توسعه پروژه وجود ندارد
- عدم حفاظت قانونی (سرمایه‌گذاری در معرض خطر)
- اغلب اطلاعات اندکی در مورد اصول اساسی آن وجود دارد
- شفافیت کمی در ساختار نگهداری توکن وجود دارد
چشم انداز
در حال حاضر، رشد عرضه اولیه کوین‌ها یا ICO پیش‌بینی می‌شود. با بلوغ فن‌آوری و کسب تجربه بیشتر در بازار با این مفهوم، و با پیچیده‌تر شدن و افزایش سرمایه‌گذاران، کیفیت توکن‌ها و کارایی مدل‌های کسب‌وکار به احتمال زیاد بهبود می‌یابد.
با توجه به پیش‌بینی چند سال آینده، قانون‌گذاران احتمالا توجه بیشتری به فروش توکن خواهند کرد، شاید حتی قوانین جامع یا اصلاح قوانین موجود را برای محافظت از سرمایه‌گذاران در برابر فروش‌های جعلی یا تقلبی تصویب کنند.
در همین حال، انواع جدیدی از مدل‌های کسب‌وکار به وجود خواهند آمد که با یک سیستم مالی جدید و ساختار عملیاتی تغذیه می‌شوند. زیرساختی که از فروش توکن پشتیبانی می‌کند نیز به رشد خود ادامه خواهد داد، و مشاوران معتبر به بانک‌های سرمایه‌گذاری این بخش تبدیل خواهند شد و پلتفرم‌های اختصاصی جدید به طور فزاینده‌ای تجربه کاربر را افزایش خواهند داد.
